Son dönemde Türkiye'nin tarım ve hayvancılık sektöründe yaşanan önemli bir gelişme, çiftliklerin çoban bulma konusundaki zorlukları sonucu ortaya çıkan yenilikçi bir çözüm ile dikkat çekiyor. Daha önce hiç görülmemiş bir şekilde, bazı çiftçiler kendilerine çoban bulmakta zorlandıkları için, aralarındaki iş gücünü etkili bir şekilde organize etmek için bir sıra sistemi kurmaya karar verdiler. Özellikle geçtiğimiz günlerde açıklanan 60 bin TL’lik maaş teklifi ile birlikte, çoban bulmakta yaşanan zorluklar, sektör için alarm zilleri çaldırmaya başladı. Hayvancılıktan elde edilen gelirlerin azalması ve iş gücündeki niteliksizlik, çiftçileri çaresiz bırakırken, farklı bir çözüm yolu arayışını hızlandırdı.
Türkiye, tarım ve hayvancılık sektöründe önemli bir yere sahipken, hayvancılık sektöründeki iş gücü ihtiyacı her geçen gün artmaktadır. Kırsal kesimde hayvancılıkla uğraşan sayısı oldukça fazla olmasına rağmen, nitelikli çoban sayısındaki azalma dikkat çekici bir durum olarak ortaya çıkıyor. Çiftçiler, 60 bin TL gibi oldukça cazip bir maaş teklifi ile çoban arayışına sürüklenirken, buna rağmen iş gücünün yetersizliği sorununu çözemediler. Bunun altında yatan sebepler arasında çalışma koşullarının zorluğu, şehir hayatının getirdiği konfor arayışı ve genç neslin kırsal kesimden uzaklaşması gibi faktörler bulunuyor. Her ne kadar yüksek maaş teklifleri bir cazibe oluşturuyor olsa da, çoğu kişi bu mesleği tercih etmiyor. Bu durum, çiftçilerin kendileri arasında iş gücünü daha etkin bir şekilde organize etmelerini gerektirdi.
Çiftçiler, yaşadıkları bu zorluğun üstesinden gelebilmek için aralarında sıra sistemi kurmaya karar verdiler. Bu yeni sistem, çiftçilerin belirli günlerde ve saatlerde sırayla hayvanlara bakmalarını sağlıyor. Sıra sisteminin uygulanması, iş gücünün daha verimli bir şekilde kullanılmasını hedefliyor. Bu sayede, yalnızca bir çobanın şirketlerin hayvanlarıyla ilgilenmesi değil, aksine birçok çiftçinin birlikte ortaklaşa çalışması sağlanarak daha verimli hayvancılık yapılması amaçlanıyor. Böylece çiftçiler, hem iş gücünden tasarruf edecekler hem de birlikte çalışma kültürünü geliştirerek dayanışma içinde olmanın getirilerinden yararlanacaklar.
Bu yeni uygulama, aynı zamanda kırsal kesimde yaşayan çiftçilerin sosyal ilişkilerini de güçlendirse büyük bir avantaj olarak görülüyor. Geleneksel çobanlık anlayışını bir nebze değiştirirken, çiftçilerin sorunlarını çözme noktasında, kolektif çalışmaların meyvelerini vereceği düşünülüyor. Çalışma süreleri eklendikçe, her çiftçinin aynı zamanda kendi iş yükünü hafifletmeye yönelik çalışma fırsatları doğuyor. Kendi aralarında oluşturdukları bu sistem sayesinde hem verimlilik artacak hem de iş hayatında kaynaşma ve dayanışma sağlayacak.
Sonuç itibarıyla, çoban bulma konusunda yaşanan zorluklar ve yüksek maaş tekliflerine rağmen oluşan bu sıra sistemi, Türkiye'nin hayvancılık sektöründe yenilikçi bir yaklaşımın habercisi olması açısından büyük önem taşıyor. Çiftçilerin birlikte hareket etmesi, sektördeki iş gücü sorununu aşmak için etkili bir yöntem olabilir. Bu çerçevede, gelecekte hayvancılıkla uğraşan çiftçilerin, bu tür uygulamaları yaygınlaştırarak, hem kendi iş süreçlerini geliştirecek hem de sektörün gelişimine katkı sağlayacakları düşünülüyor.
